گاه تقدیر، بازیچه ی آدمی می شود (مثلا: مُردن برای اعتقاد، عشق یا وطن)
و گاه آدمی، بازیچه ی تقدیر (مثلا: خودخواهی، حسادت و خشم)
"تبــر بـه دوش، به دنبـال خویـش می گـردم
کـه بشکنـم مگـر ایـن "لات" بـی سر و پـا را"
گاه تقدیر، بازیچه ی آدمی می شود (مثلا: مُردن برای اعتقاد، عشق یا وطن)
و گاه آدمی، بازیچه ی تقدیر (مثلا: خودخواهی، حسادت و خشم)
"تبــر بـه دوش، به دنبـال خویـش می گـردم
کـه بشکنـم مگـر ایـن "لات" بـی سر و پـا را"